බෞද්ධ කාන්තාව

බුද්ධ ධර්මයේ පරිහානියට හේතුව බෞද්ධ කාන්තාව යයි සමහරු කියනවා. අපිලු පන්සල්වලට යද්දී කොට සායවල් සහ තද ඇඳුම් අඳින්නේ. අපි විතරයිලු සිල් ගන්නවයි කියල ඕපා දුප කියවන්න පන්සලට යන්නේ. බෞද්ධ කාන්තාව තමයි හැම ප්‍රශ්නයකටම මුල.

මිනිසෙක් හොරකම් කරයි. ඔහු තම බිරිඳට ගහනවා. මත්පැන් බොනවා. ඔය හැම එකකටම දොස් කියන්නේ ඔහුව හොඳට හදන්න බැරිවෙච්ච ඔහුගේ අම්මටයි. බොහෝවිට ඒ බෞද්ධ කාන්තාවයි.

මෙතන කියන්න මට සීයට අගයන් නැහැ. හැබැයි ඉතින් මට පේන විදියට නම් පන්සිල් වලින් වැඩි ගණනක් පද කඩන්නේ පිරිමි. කවුද වැඩිපුරම සත්ත්වයන්ට හිංසා කරන්නේ? මරන්නේ? කවුද වැඩිපුරම හොරකම් කරන්නේ? එතකොට මත්පැන් බොන්නේ?

හැබැයි මොන දේ කරත්, මොන දේ නොකලත් අන්තිමට හැමෝම දොස් කියන්නේ ඔය බෞද්ධ කාන්තාවටයි.

ලඟදි බෞද්ධ කොඩි හදන හේමපාලට කතා කරද්දී, ඔහු කිව්වා බෞද්ධ කාන්තාව කොඩි හදන්නේ නැති නිසා ඔහු ක්‍රිස්තියානි කාන්තාවන්ට ඒ වැඩේ බාරදීල කියල. ඒක අහල තරහවක් ඇතිවුනාට මම මුකුත් කියන්න ගියේ නැහැ. හැබැයි තරහ හිතුනේ කොඩි හදන්නේ ක්‍රිස්තියානි කාන්තාවන් නිසා නොව, ඔහු කොඩි සැදීම බෞද්ධ කාන්තාවගේ යුතුකම යයි කියූ නිසාය.

ඔය කතාව කිව්වේ පිරිමියෙක්. ඔහු දැන් කොඩි හැදුවේ නැතත්, අතීතයේ කොඩි මහපු කෙනෙක්. ඔහු ව්‍යාපාරයක් නිසා හරි කොඩි හැදුවනේ. එහෙනම් ඔය ඉතුරු බෞද්ධ පිරිමින්ට ඇයි කොඩි මහන්න බැරි? ඇයි ඒ අයට ගුණ ධර්ම ගැන දරුවන්ට කියා දෙන්න බැරි?


පන්සලකට ගිහාම ගෑනු විතරද කොට ඇඳුම් අඳින්නේ? ඔය කොට කලිසම්, පාට පාට කමිස ඇඳන් ඉන්න පිරිමින්ට හාමුදුරුවන් මුකුත් කියන්නේ නැහැ. හාමුදුරුවන්ටත් පේන්නේ ගෑනුන්ගේ ඇද කුද විතරයි.

බෞද්ධ කාන්තාව යනු සිංහල බෞද්ධයා වැනි පදයකි. එයට හරි හැටි තේරුමක් නැහැ. රටේ ප්‍රශ්නවලට සිංහල බෞද්ධයාට වැරැද්ද පටවනව වගේ බෞද්ධ ධර්මයේ තියෙන ප්‍රශ්නවලට ලේසිම වෙන්නේ බෞද්ධ කාන්තාවට ඇඟිල්ල දිගු කිරීමයි.

හැබැයි ඉතින් කාන්තාවන්ට දොස් කියලා, ඔවුන්ට හිංසා කරලා, අන්තිමට පච්ච කොටා ගන්නවා 'අම්මා බුදු වේවා' කියලා. ගෑනුන්ට තනිව පාරක යන්න බැරි තත්වයක් උදා කරලා කියනවා ගෙදර බුදුන් අම්මා කියල.

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Choosing happiness

You know, it used to really piss me off when people said things like "you should choose happiness." It seems ridiculous that I would wallow in bloody unhappiness when I could just easily choose to be happy. I couldn't wake up in the morning and choose how to feel, now could I? But now I'm realising that maybe it's not about that daily choice, but about choosing happiness in the face of certain situations. You look at whatever has happened in your life and ask yourself how you want to feel in life... not about the situation itself, not about how certain things or people made you feel, but about what you want in life. You can choose to be unhappy, hurt, angry, whatever. And sometimes, those feelings right all those wrongs. People realise that they fucked up. That they made you feel like shit. But sometimes they don't. They think that you are being unreasonable. You are expecting too much. You are imagining shit. And in such situations, it's sometimes easier ...
Read more

What schools should teach us

Image
What Your Schools Didn’t Teach You is the title of an opinion-piece by Thisuri Wanniarachchi, published in Colombo Telegraph. The article was liked by some and disliked by others. There are a few issues with what Wanniarachchi writes. Not all of it is crap as most point out, but the article seems lazy, in my opinion. 1. First of all: School is one (very important) step of the way. Life doesn’t end there, but it still matters School is where most of my memories are. When I am older, these will be the memories I remember the most. I love the university I attend and I love the degree I follow. I also love my job and all the people I meet and know. But there’s something much more special about childhood and school. Both schools I attended are places I love and feel a connection to when I pass by. School is important. We may be ‘just kids’ when we are in school, but without that immaturity, there can’t be maturity. We may look back at all the silly things we did as ki...
Read more
අපි ආදරය කරන අයගෙන් අපිව අත්කරන්නට ජීවිතය තැත් කරයි. බොහෝ විට එය සිදුවන්නේ අපගේ සිහින හෝ අරමුණු හරහාය. එහෙත් අපි ආදරය නිසා අපේ සිහින අමතක නොකළ යුතුය. එය ජීවිතයේ කොටසක් යයි සිතා අපි යායුතු ගමන තනියම හෝ යායුතුමය.
Read more